మహారాష్ట్రలో ఔరంగాబాద్ కు దగ్గరలో ఘృష్ణేశ్వరం జ్యోతిర్లింగ ఆలయం ఉంది. ఔరంగాబాద్ నుండి 30 కిలోమీటర్ల దూరంలో ఈ ఆలయం ఉంది. జ్యోతర్లింగములలో 12వ జ్యోతర్లింగము. 13, 14 వ శతాబ్దాలలో ఈ ఆలయ నిర్మాణాన్ని ఢిల్లీ సుల్తానేట్ చేత ధ్వంసం చేయబడింది.పునర్నిర్మాణం అనేకసార్లు తిరిగి నిర్మించిన ఈ ఆలయం మొఘల్- మరాఠా వివాదంలో నాశనం చేయబడింది.
మొఘల్ సామ్రాజ్యం పతనం తరువాత, 18 వ శతాబ్దంలో ఇండోర్ రాణి అహిల్యబాయి హోల్కర్ సౌజన్యంతో, ఇది ప్రస్తుతంఉన్న రూపంలో పునర్నిర్మించబడింది. ఇది హిందువుల ముఖ్యమైన, నిరంతరం రోజువారీ భక్తులను, యాత్రికులను ఆకర్షించే పుణ్యక్షేత్రం.
దేవాలయ ప్రాంగణంలోకి, దాని లోపలి గదుల్లోకి ఎవరైనా ప్రవేశించవచ్చు. కాని ఆలయ గర్భగుడి లోపలికి ప్రవేశించడానికి, స్థానిక హిందూ సంప్రదాయం ప్రకారం పురుషులు చొక్కా ధరించకుండా మాత్రమే వెళ్లాలని నియమాన్ని సూచిస్తుంది.
ఈ ఆలయం భారతదేశంలోని జ్యోతిర్లింగ ఆలయాలలో 240 అడుగులు పొడవు, 185 అడుగుల ఎత్తుగల అతి చిన్న ఆలయంగా చెప్పుకోవచ్చు. ఈ ఆలయానికి సగం దూరంలో విష్ణువు దశవతారాలు 24 స్తంభాలపై పెద్దవరండాలో ఎర్ర రాతితో చెక్కబడిన దేవాలయం నిర్మించబడింది.
ఈ స్తంభాలపై శివుని వివిధ ఇతిహాసాలు, పురాణాలను సంగ్రహించే శిల్పాలు చెక్కబడి ఉన్నాయి. ఇందులోని గర్బాలయం 17 అడుగులు పొడవు, 17 అడుగులు ఎత్తుకలిగిన లింగమూర్తి తూర్పు వైపుకు తిరిగిన ముఖంతో ప్రతిష్ఠంచబడింది. కర్టు హాలులో నంది విగ్రహం ఉంది. ఘృష్ణేశ్వర్ ఆలయం.. మహారాష్ట్రలో ఉన్న ఆలయాలలో దీనిని ఒక గౌరవనీయమైన ఆలయంగా పరగణిస్తారు.ఈ ఆలయంలో అనేక హిందూ దేవతలు శిల్పాలు ఉన్నాయి.
స్థల పురాణం..
పూర్వకాలంలో దేవగిరికి సమీపంలో 'సుధర్ముడు అనే బ్రాహ్మణుడు తన భార్య సుదేహతో కలిసి ఉండేవాడు. ఆయన వేదాంతవేత్త మరియు ధర్మపరుడు. వారిద్దరూ కూడా పరమేశ్వరుడిని ఎంతో భక్తితో పూజించేవారు.
ఈ 'సుధర్ముడు అనే బ్రాహ్మణ దంపతులకు సిరిసంపదలు, భోగభాగ్యాలు అన్నీ ఉన్నాయి, కాని వారికీ సంతానం మాత్రం లేదు. వారు ఎప్పుడు సంతానం కలుగలేదని ఎప్పుడు బాధపడలేదు. అయితే ఒక రోజు సుధర్ముని ఇంటికి బ్రహ్మజ్ఞానియైన ఒక సన్యాసి వచ్చాడు.
అప్పుడు భార్యాభర్తలు ఇద్దరు కలిసి యతీశ్వరుడికి స్వాగత సత్కారాలు చేశారు.ఆ తరువాత భోజనానికి పిలిచారు. ఆ యతీశ్వరుడు భోజనము చేస్తూ మీకు సంతానం ఎందరు అని అడిగాడు. అప్పడు ఆ బ్రాహ్మణ దంపతుల నోటమాట రాలేదు.
కొంత సేపటికి తాము సంతానహీనులము అని చెప్పగా అప్పుడు భోజనము చేస్తున్న ఆ యతీశ్వరుడు అక్కడి నుండి లేచిపోయాడు. ఆ దంపతులు యతీశ్వరుడిని,
"స్వామీ! సంతానహీనులమైన మాకు సద్గతులు లేవు మీరు భోజనము చేస్తూ కూడా వదిలి వెళ్తారా అని వేడుకోగా.. దానికి యతీశ్వరుడు కరుణించి కొంత కాలానికి మీకు సంతానము కలుగుతుంది అని ఆశీర్వదించి వెళ్ళిపోయాడు.
సుదేహ అప్పుడు తన గతాన్ని గుర్తు తెచ్చుకుంటుంది. వివాహం జరగక ముందే జాతకులు నీకు సంతాన యోగం లేదని చెప్తారు. విషయం చెప్పకుండా సుధర్ముడికిచ్చి పెండ్లి చేశారు. సుదేహ ఇప్పుడు ఈ విషయాన్ని తన భర్తకు చెప్పుతుంది.
అలా చెప్పిన తరువాత తన చెల్లెలు అయినా ఘష్మా ను వివాహం చేసుకోని సంతానాన్ని పొందమని చెప్పింది. అందుకు సుధర్ముడు ఒప్పుకోడు. దాని వల్ల వచ్చే అనర్థాలను సుధర్ముడు ఆమెకెన్నో విధాల చెప్పి చూచాడు కాని ఆమె చెవికెక్కించుకోలేదు.
చివరకు బలవంతం మీద అతను భార్య ప్రోత్సాహంతో ఆమెకు చెల్లెలు ఐన ఘష్మాను రెండవ వివాహం చేసుకోవడానికి అంగీకరించాడు.
ఘశ్మ తన అక్క సుదేహను తల్లిగా, భర్తను దేవుడిగా చూసుకుంది. ఆమె కూడా గొప్ప శివ భక్తురాలు కాబట్టి ముగ్గురూ నిరంతరం శివుని కథలను చెప్పుకుంటూ శివుడిని ఆరాధించడంలో నిమగ్నమై ఉన్నారు.
ఇలా కొంతకాలం గడవగా ఘశ్మ గర్భవతి అయ్యి పండంటి అబ్బాయికి జన్మనిచ్చింది. పిల్లవాడు రోజు రోజుకు అభివృద్ధి చెందుతున్నాడు. ఇలా కొంతకాలం జరిగాక సుదేహాలో మార్పు వచ్చింది.
చెల్లెలు మీద, పిల్లవాడి పట్ల అసూయ, ద్వేషం పెరిగింది. నా చెల్లెలికి సంతానము కలగటం వలన అందరు ఇంత మర్యాద ఇస్తున్నారు. ఆ సంతానం లేకపోతే మేము ఇద్దరం ఒక్కటే కదా అని ఈ విధంగా ఆలోచించటం మొదలు పెట్టింది.
ఇలా క్రమక్రమంగా తన చెల్లెలు మీద, పిల్లవాడి పట్ల అసూయ, ద్వేషం పెరిగి సుదేహ ఒక రోజు రాత్రి నిద్రపోతున్న పిల్లవాడి గొంతు కోసి చంపేసింది. తలను మొండేన్ని వేరు చేసి దగ్గరనే ఉన్న చెరువులో పారేసి ఏమీ ఎరుగని దానిలాగా ఇంటికి వచ్చి పడుకుంది.
మరుసటి ఉదయాన్నే లేచి ఘశ్మ చెరువులో స్నానం చెయ్యటానికి వెళ్ళింది. ఆ పిల్లవాడు చెరువులో ఈదుకుంటూ వచ్చి తల్లి కాళ్ళు పట్టుకుని అమ్మా నేను చచ్చి మళ్ళీ బ్రతికినట్లు కలగన్నాను అన్నాడు.
No comments:
Post a Comment